حاکم صالح

اگر انسان بخواهد به سعادت و رشد برسد، به دلیل اینکه موجودی اجتماعی است، به جامعه ای صالح نیاز دارد، اما آنچه مسلّم است، هر مجموعه بزرگ‌تری، مجموعه و جامعه کوچک‌تر از خود را تحت تأثیر قرار می‌دهد و با وضع کنونی جهان می‌بینیم که جوامع کوچک‌تر تحت تأثیر جوامع بزرگ‌تر و اراده‌های فاسد حاکم بر آن قرار دارند و تنها چاره اصلی، تغییر حاکمیت ظلم به حاکمیت اصلی به رهبری انسانی صالح و مصلح است که دارای علم و عدالت سرشار بوده و شایستگی اداره جهان را دارا باشد؛ یعنی بر تمام هستی ، انسان و قوانین حاکم بر آن آگاهی داشته، از قید هوس‌ها آزاد بوده و عادلانه به مقتضای علوم خود، پایبند و به عبارت دیگرمعصوم باشد. چنانکه  امام صادق(ع) در این باره می‌فرمایند: «لایَصلُحُ النّاسُ اِلّا بِامامٍ و لاتَصلُحُ الاَرضُ اِلّا بذلک»؛ مردم جز با امام اصلاح نشوند و زمین نیز بدون امام اصلاح نگردد.[1]